"تاریخ طبری" یا "تاریخ الرسل و الملوک" عنوان کتابی است تالیف ابو جعفر محمد بن جریرطبری،مورخ بزرگ قرن سوم و چهارم اسلامی،که ابوالقاسم پاینده این اثر را به زبان فارسی ترجمه و انتشارات اساطیر آن را منتشر نموده است.تاریخ طبری در واقع تاریخ عمومی عالم می باشد که وقایع عالم از ابتدای خلقت تا سال 302 هجری را در بر می گیرد.مولف در این اثر سبک سالنامه نویسی را مورد استفاده قرار داده و وقایع را بر حسب سنوات تقسیم کرده و نه بر حسب اقوام.طبری در این اثر درباره حوادث و وقایع، چندین روایت اعم از موافق و مخالف را بیان می دارد و سلسلۀ رواهَ را به شخص مورد اعتمادی می رساند.او در این کتاب بیشتر جنبۀ وقایع نگاری را در نظر داشته و به تمدن و مظاهر اجتماعی و عادات و رسوم و علل وقایع توجهی ندارد.
تاریخ طبری نخستین تاریخ کاملی است که به زبان عربی نوشته شده و از تواریخ معتبر و مورد اطمینانی است که بسیاری از مورخان آن را از صحیح ترین مدارک برشمرده و به آن استناد کرده اند.مندرجات این کتاب،از جهت تاریخ ایران خصوصاً ایران پیش از اسلام،از اهمیت خاصی برخوردار می باشد.
مجموعه تاریخ طبری که در لیدن و مصر به چاپ رسیده 15 جلد می باشد که اساس ترجمه ابوالقاسم پاینده نیز قرار گرفته است.ضمن این که انتشارات اساطیر ذیل عریب قرطبی بر این کتاب، که وقایع را تا سال 320 هجری ادامه داده با ترجمه ابوالقاسم پاینده ،با عنوان دنباله تاریخ طبری و همچنین احوال و آثار طبری تالیف علی اکبر شهابی را نیز به این مجموعه افزوده است.
